Clubkampioenschap en barbecue waren zeer succesvol!
20.08.2010 - Onze jaarlijkse clubbarbecue van vrijdag was weer een groot succes. Na het paardenveld van vorig jaar konden we nu weer terecht op ons oude vertrouwde thuisterrein.
Stralend weer, lekker eten en sportief vertier. Het was kortom alweer een gezellige boel. Jong of oud, actief of passief, iedereen kwam aan zijn trekken. Voor we de worsten, satés, hamburgers en ander lekkers op de grill smeten, gingen we eerst op zoek naar onze clubkampioen. Traditioneel deden wat dat niet met een gewone atletiekwedstrijd. Maar dit jaar was het wel iets heel speciaals. Voor één keer hebben we de regels van de atletieksport volledig omgedraaid. Niet de snelste of sterkste won, maar degene die het meest nauwkeurig zijn prestaties kon voorspellen in een vierkamp met 80m, kogel, ver en 600m. Onder het alziende oog van scheidsrechter Francois was de eerste proef de 80m. Velen zullen me niet geloven, maar ik heb het met mijn eigen ogen gezien: onze secretaris Joris liep die afstand in 12.2! Zowaar té snel, want hij had 13.2 seconden voorspeld. In het kogel gokte Filip dat hij 17 meter zou gooien met een kogel van 1kg. Hij haalde iets meer dan 15 meter. Daarna mochten we in de zandbak gaan spelen(verspringen) en een 600m lopen. Iedereen deed dat aan zijn eigen tempo. De ene kwam fris over de meet na 1’46, de andere stervend na bijna 4 minuten. Uiteindelijk was het Nelson die zichzelf het beste kon inschatten. Bij het ver en kogel zat hij er maar een paar centimeter naast en bij de 80m en 600m zat hij er ook bijna pal op. Clubkapoen was hij al en nu mag hij zichzelf ook een jaar lang clubkampioen van ESAK noemen. De BBQ was zo lekker dat iedereen na afloop stampvol zat. Er was zelfs ‘provenciaanse’ saus voor op de satés. Als kers op de taart kwam het ijskarretje van de Roma nog langs. Na het eten volgde er nog een potig partijtje voetbal. De papa’s en de jongere leden vochten een ware clash der generaties uit. Robbe scoorde een penalty tegen zijn vader. Het was symbolisch voor de overmacht van de jeugd tegen de ‘derde jeugd’. Iedereen speelde tot hij niet meer kon. Tot zijn tenen onder de blaren en het bloed zaten(Filip), tot zijn ijsje terug naar boven kwam(Bart), tot hij krampen had tot achter zijn oren(Peter), tot haar schoenen uitvlogen(Henrike), tot lang nadat zijn schoenen waren uitgevlogen(Wannes), tot hij het verschil niet meer kende tussen rugby en voetbal(Mark), tot hij opeens grote dorst kreeg en in één keer drie consumpties bestelde (Joris) of tot hij te hard uitgelachen werd door zijn vrouw(Hans). Pas om middernacht strompelden de laatste voetballers van het veld. Sommigen zullen het nog serieus gevoeld hebben op het ‘provenciaals’ kampioenschap aflossingen twee dagen later. In het fotoalbum vind je weer een hele boel leuke foto's van jong en oud, van sporter en eter, van supporter tot scheidsrechter.